Michaels bezorgdheid
Michael leidde zijn moeder langzaam naar de woonkamer en vroeg haar op de bank te gaan liggen, terwijl hij zijn bezorgdheid toonde. Mam, laten we even kalmeren. “Je moet kalmeren,” zei hij zachtjes tegen haar. Terwijl ze zich op de bank installeerde, bekeek hij haar aandachtig, haar frêle gestalte zag er nog delicater uit. Cathy glimlachte lichtjes en probeerde de sfeer wat te verlichten, maar het was duidelijk dat Michael zich zorgen maakte. Hij kon het gevoel niet van zich afschudden dat er iets vreselijk mis was.
Michael’s bezorgdheid
Advertentie
